Δηλώσεις ηθοποιών και συντελεστών από την παρουσίαση του έργου «Σερσέ Λα Φαμ - Οι γυναίκες στα τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη» σε σκηνοθεσία Σοφίας Σπυράτου
Με «κλειστά μάτια» ο Διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος,
Γιάννης Βούρος «προκάλεσε» τη φετινή συνεργασία με τη Σοφία Σπυράτου, στην παραγωγή
«Σερσέ Λα Φαμ - Οι γυναίκες στα τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη», που θα παρουσιαστεί στη Μονή Λαζαριστών από την Παρασκευή 7 Νοεμβρίου.
«
Όταν συζητήσαμε με τη Σοφία ήμουν σίγουρος για το αποτέλεσμα αυτής της παραγωγής. Είναι ο άνθρωπο που πειράζει τα ζάρια μονίμως με στόχο την απογείωση της δουλειάς που υπογράφει. Είμαι ευτυχής γιατί η Μονή Λαζαριστών θα συνεχίσει και φέτος την επιτυχία την περσινή».
Μετά τον «σεισμό», όπως χαρακτήρισε την ανταπόκριση του κόσμου πέρυσι στη Μονή Λαζαριστών με την παράσταση «Με Μουσικές Εξαίσιες Με Φωνές», η σκηνοθέτης – χορογράφος Σοφία Σπυράτου εξήγησε τους λόγους της επιτυχίας λέγοντας ότι όλα οφείλονται στο Λαϊκό Θέατρο, στο οποίο πιστεύει πολύ και φέτος αποτελεί την ίδια βάση για το «Σερσέ Λα Φαμ». «
Επιμένω στο Λαϊκό Θέατρο που για εμένα σημαίνει, θέαμα που γυρνάει στη χαρά, στη συγκίνηση και στη συμμετοχή που είναι πολύ σημαντικό για την εποχή μας, που ο κόσμος είναι κλεισμένος στο σπίτι του».
Στην αναφορά της γύρω από το έργο και τις πτυχές που φωτίζει, η κ Σπυράτου τόνισε την σχέση του μεγάλου μουσικοσυνθέτη Βασίλη Τσιτσάνη με τις γυναίκες, τονίζοντας ότι στα τραγούδια του υμνεί κάθε μορφή δύναμης θηλυκής υπόστασης. «
Ο μυστηριώδης, εσωστρεφής, ό καλλιτέχνης… Βασίλης Τσιτσάνης γράφει τραγούδια για τις γυναίκες και την γοητεία που ασκούν επάνω του. Πολλές φορές, θα διαπιστώσετε στους στοίχους του ότι ως γυναίκα προσωποποιεί την Ελλάδα, την φύση… μια δύναμη πάντα θηλυκού γένους».
Ο Λεωνίδας Κακούρης μίλησε για την πρόκληση του να ενσαρκώσει τον Βασίλη Τσιτσάνη, έναν μεγάλο λαϊκό συνθέτη που το μπουζούκι αποτελούσε προέκταση του εαυτού του. «
Όλοι οι συντελεστές της παράστασης δουλέψαμε πολύ σκληρά και ταυτόχρονα με πολλή αγάπη, νοιώθοντας ασφάλεια κάτω από την μπαγκέτα της Σοφίας Σπυράτου, γεγονός που επιβεβαιώθηκε και σε αυτήν τη μαγική βραδιά που ζήσαμε στις Πρέσπες, όπου έγινε η πρώτη παρουσίαση της παράστασης.Πιστεύω ότι είναι μια ωραία δουλειά, μια παράσταση που αποτελεί μια ανάσα για τον κόσμο που θα την παρακολουθήσει, ένα έργο που θα δώσει μια ζεστασιά στην ψυχή των ανθρώπων».
Για μια τεράστια αγκαλιά έκανε λόγο η
Βίκυ Παπαδοπούλου αναφερόμενη στο κλίμα που επικρατεί στις εντατικές πρόβες αλλά και στην οργάνωση του Κρατικού Θεάτρου. Στον ρόλο της Αρχόντισσας, η ηθοποιός μετέφερε τον ψυχισμό της ηρωίδας λέγοντας «
από την οδύνη της απώλειας και το φλερτ με τον θάνατο, η Αρχόντισσα καταφέρνει να βιώσει ξανά τον έρωτα για τα τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη, μέσα από τα οποία, όπως προέβλεψε, ζει ακόμη το όνομα της».
Για το ένστικτο της Σοφίας Σπυράτου μίλησε η ηθοποιός
Έφη Δρόσου, λέγοντας ότι στην ακρίβειά του οφείλεται η στοχευόμενη δουλειά της. «
Δεν είναι τυχαία η επιλογή των ανθρώπων που συνεργαζόμαστε, όπως και το αποτέλεσμα δεν θα τύχει απλά… αλλά θα πετύχει. Έγινε σκληρή δουλειά από όλους και είναι μεγάλη μας τιμή που συμμετέχουμε σε αυτήν την παραγωγή».
Η
Αλεξία Σαπρανίδου που ερμηνεύει τον ρόλο της Μαρίκας Νίνου δήλωσε: «
Το να μεταφέρω το πάθος μιας εποχής την οποία δεν έχω ζήσει ήταν κάτι πολύ δύσκολο. Ευχαριστώ πολύ την σκηνοθέτιδα για την υπομονή της, νοιώθω ότι διανύσαμε μια διαδρομή μέσα από την οποία διδάχτηκα πολλά».
Ο
Δημήτρης Καραβιώτης που ερμηνεύει το ρόλο του Μουσχουντή δήλωσε ότι πρόκειται για μια ευτυχισμένη στιγμή της καριέρας του. «
Θέλω να ευχαριστήσω το ΚΘΒΕ για την ανοιχτή αγκαλιά του και την Σοφία Σπυράτου γιατί μας έβαλε στα βαθιά. Το να κληθείς να υποδυθείς ένα υπαρκτό πρόσωπο ενέχει πολλές δυσκολίες, αλλά είναι και ένα ωραίο στοίχημα».
Ο
Κώστας Βόμβολος, που υπογράφει τη μουσική επιμέλεια και την ενορχήστρωση της παράστασης είχε να δουλέψει με 150 επιτυχίες του Βασίλη Τσιτσάνη. Η επιλογή των 50 αγαπημένων τραγουδιών ήταν πρόκληση για τον ίδιο και τη σκηνοθέτιδα. «
Ήταν στοίχημα για εμάς να μπορέσουμε να ενσωματώσουμε τα τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη στο θέατρο. Όλα τα τραγούδια του μιλάνε στην ψυχή, όμως το πάντρεμα όφειλε να έχει και θεατρική συνοχή, την οποία και καταφέραμε».