Το έργο αυτό του Αριστοφάνη πρόκειται για μια καυστική σάτιρα. Δύο Αθηναίοι ο Πεισθέταιρος και ο Ευελπίδης εγκαταλείπουν την πόλη τους και ξεκινούν να βρουν μέρος όπου θα μπορέσουν να ζήσουν ήσυχα. Με οδηγούς δύο πουλιά και ύστερα από πολλές περιπλανήσεις φτάνουν στην κατοικία του Επόπα (του Τσαλαπετεινού) που άλλοτε ήταν άνθρωπος, ο Τηρέας. Αυτός τους δέχεται φιλικά και εκείνοι του ανακοινώνουν την απόφαση τους να ζήσουν μαζί με τα πουλιά. Τότε, ο τσαλαπετεινός καλεί τα πουλιά για να τους ανακοινώσει την πρόταση αυτή. Τα πουλιά ενώ στην αρχή δυσπιστούν προς τους ξένους και δείχνουν επιθετικά , στη συνέχεια υποκύπτουν στις κολακείες τους και υιοθετούν το σχέδιο τους, να ανακτήσουν δηλαδή την κυριαρχία του κόσμου από τους θεούς του Ολύμπου και να ιδρύσουν αμέσως μεταξύ ουρανού και γης , μια εναέρια πολιτεία, που να κόψει την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων και των θεών. Καλά καλά ωστόσο δεν είχε κτιστεί η καινούρια πολιτεία κι αρχίζουν να καταφτάνουν ένα σωρό ενοχλητικοί άνθρωποι που σκοπό έχουν να κερδίσουν κάτι από την Νεφελοκοκκυγία (τη χώρα των πτηνών). Έτσι αρχίζει η περιπέτεια με τις επιπλοκές και τα απρόοπτα της, όπου ο Αριστοφάνης μέσα από αστεία ευρήματα και την αριστοτεχνική διακωμώδηση προσώπων και καταστάσεων, υποδεικνύει ότι ο πανανθρώπινος πόθος για τη δημιουργία ιδανικής κοινωνίας ανθρώπων διαρκώς τορπιλίζεται από τις μικροκακίες, τα πάθη και τις ανοησίες των ανθρώπων.