Ο αγρότης Χρεμύλος και ο τετραπέρατος δούλος του Καρίωνας περιθάλπουν τον τυφλό, τιμωρημένο από το Δία, θεό Πλούτο. Θέλουν να τον γιατρέψουν, έτσι ώστε να πλουτίζουν στο εξής οι τίμιοι κι όχι οι πονηροί και οι δημοκόποι. Με την ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων στήνεται επί σκηνής ένα απολαυστικό γαϊτανάκι, αποτυπώνοντας την κοινωνία της εποχής του Αριστοφάνη, αλλά και της δικής μας. Βασική σύγκρουση του έργου, ο αγώνας λόγου ανάμεσα στον Χρεμύλο και την Πενία, η οποία ενσαρκώνει την ανάγκη που οδηγεί τον άνθρωπο στην καθημερινή δουλειά για την επιβίωση.