ΔΗΛΩΣΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ
Τα περί ευθύνης και τιμής είναι αυτονόητα. Το ΚΘΒΕ μπορεί να υπογραμμίσει και να συνεχίσει να ενισχύει τη θέση του όχι μόνο στον πολιτιστικό χάρτη της χώρας και της Βαλκανικής χερσονήσου αλλά και σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή ήπειρο.
Θα έχουμε την ευκαιρία να πούμε περισσότερα όταν θα έχει παραχθεί πολιτιστικό προϊόν ικανό να κριθεί και να αξιολογηθεί. Έτσι κι αλλιώς στο χώρο του Θεάτρου τα πάντα κρίνονται σαν ένα εκ των υστέρων αποτέλεσμα και όχι σαν ένα εκ των προτέρων γεγονός.
Γιάννης Βούρος - Βιογραφικό
Αριστούχος Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών.
Πτυχιούχος Δημοσιογραφίας-Δημοσιολογίας και της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου
Έχει υπάρξει αθλητής στίβου της ΑΕΚ και παίκτης στα εφηβικά και ερασιτεχνικά τμήματα της ποδοσφαιρικής της ομάδας.
Το 1974 συνεργάστηκε με την εφημερίδα «Αθηναική» στο πολιτικό ρεπορτάζ και την «Ημερησία». καθώς και στη δημοσιογραφική εκπομπή του ΕΙΡΤ «Κάθε μέρα».
Το 1977 μαζί με τον Γιάννη Μαργαρίτη, την Λυδία Κονιόρδου, τον Γρηγόρη Βαλτινό, τον Γιώργο Κιμούλη και την Νατάσσα Ζούκα ιδρύει το Θέατρο της Άνοιξης. Στο Φεστιβάλ Ιθάκης με το συγκεκριμένο σχήμα βραβεύτηκε για το σκηνικό και τα κοστούμια της παράστασης «1821, η Επανάσταση, ο Καραγκιόζης και τα ημίψηλα».
Έχει διδάξει Υποκριτική στη Δραματική Σχολή Αθηνών και στο Θέατρο των Αλλαγών αλλά και σε σεμιναριακά τμήματα που ήταν υπεύθυνος ο ίδιος.
Άρθρα και δοκίμιά του εμφανίζονται κατά καιρούς στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο της χώρας ενώ αρθρογραφεί περιστασιακά στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ».
Από τις εκδόσεις Λιβάνη έχει εκδοθεί το βιβλίο του «Με ένα φλασάκι στο μυαλό» και από την Εμπειρία Εκδοτική το «Πολιτική, Πόλις, Πολίτες».
Έχει διατελέσει Πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών.
Από νεαρή ηλικία αναπτύσσει ιδιαίτερη δραστηριότητα σε θέματα κοινωνικού αποκλεισμού, κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας και είναι ιδρυτικό μέλος του φορέα «Το εργαστήρι» για άτομα με νοητική υστέρηση, υποστηρικτής του ιδρύματος “ΜDA Hellas” για άτομα με νευρομυικές παθήσεις και χορηγός του Σ.Κ.Ε.Π (Σωματείο Κοινωνικής Ευθύνης για παιδιά και νέους με αναπηρίες).
Το 1993 η τηλεοπτική του παραγωγή «Γυναίκες» (ΜΕGA) τιμήθηκε με το τέταρτο βραβείο στο Φεστιβάλ Ευρωπαικών τηλεοπτικών προγραμμάτων. Επίσης για την τηλεόραση έχει σκηνοθετήσει την σειρά «Και... sera sera».
Πρωταγωνίστησε επί σειρά ετών στην τηλεόραση και σε βιντεοταινίες των αρχών της δεκαετίας του ’80 και στη συνέχεια υπηρέτησε σαν ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός όλα τα είδη θεάτρου. Από ελληνική φαρσοκωμωδία μέχρι Αισχύλο, Σοφοκλή Ευριπίδη και Αριστοφάνη και από γαλλικό μπουλβάρ μέχρι Ντοστογιέφσκι.
Έχει μεταφράσει μεταξύ άλλων τα θεατρικά έργα Χάρολντ και Μωντ, Ευριδίκη, Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια και έχει διασκευάσει για το θέατρο το μυθιστόρημα του Ντοστογιέφσκι Έγκλημα και Τιμωρία.
Το θεατρικό του έργο Άρωμα Ανδρών έχει βραβευτεί με το 3ο Κρατικό βραβείο συγγραφής θεατρικού έργου ενώ το έργο του Deadline που ανέβηκε στο Προσκήνιο το 2009 κατέβηκε με δική του πρωτοβουλία αμέσως μετά τη βουλευτική του εκλογή καθώς δεν επιθυμούσε να μοιράζει το χρόνο του σε δύο δραστηριότητες. Για τον ίδιο λόγο έλυσε κοινή συναινέσει το συμβόλαιο του με το ΜEGA για την τηλεοπτική σειρά «Πολυκατοικία».
Το 2003 η παραγωγή του «Παιδιά ενός Κατώτερου Θεού» ήταν υποψήφια για έξη βραβεία
(σκηνοθεσίας, σκηνογραφίας, πρώτου ανδρικού και πρώτου γυναικείου ρόλου, μουσικής και φωτισμών).
Έχει βραβευτεί από την πανελλήνια Ένωση Θεατρολόγων για την ερμηνεία του στο έργο «Χάρολντ και Μωντ» του Κόλιν Χίγκινς.
Δεν έχει ζητήσει να επιχορηγηθεί ποτέ από την Πολιτεία για πολυδάπανες δικές του παραγωγές προτιμώντας να κινείται ανεξάρτητα ως προς τις επιλογές του.
Το 1996 αγόρασε μια παλιά αποθήκη χάρτου στου Ψυρρή και δημιούργησε εκεί έναν πολυπρισματικό πολιτιστικό χώρο πολλαπλών πολιτιστικών δραστηριοτήτων, το House of Art.
Έχει συνεργαστεί σαν σκηνοθέτης και ηθοποιός σε ιδιωτικούς θιάσους και ΔΗΠΕΘΕ, ποτέ όμως με κάποια από τις δύο Κρατικές σκηνές ή το Φεστιβάλ Αθηνών.
Με περισσότερες από 70 συμμετοχές στο ενεργητικό του, στο βιογραφικό του αναφέρονται ενδεικτικά Η επικίνδυνη στροφή (Πρίσλευ), Κούκου (Φεντώ), Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια (Κασόνα), Συλλέκτης (Φάουλερ), Χάρολντ και Μωντ (Χίγκινς), Αγαπητικός της Βοσκοπούλας (Περεσιάδη), Δραπέτες (Μανιώτη), ΑRT (Ρεζά), Έγκλημα και Τιμωρία (Ντοστογιέφσκι) - Η διασκευή του ζητήθηκε από τον τότε μορφωτικό ακόλουθο των Η.Π.Α προκειμένου να προταθεί σαν ύλη στα Πανεπιστήμια των Η.Π.Α. Παιδιά ενός κατώτερου θεού (Μέντοφφ), Ευριδίκη (Ανούιγ), Θεός της σφαγής (Ρεζά), Άνθρωπος Ελέφαντας (Πόμερανς, διασκευή Σ. Τσακίρη), Ορέστης (Ευριπίδη), Θεσμοφοριάζουσες (Αριστοφάνη), Επτά επί Θήβας (Αισχύλου-παραγωγή Θ.Ο.Κ.). Η συγκεκριμένη παράσταση μετά την Επίδαυρο κλήθηκε να παρουσιαστεί στο Πεκίνο στη Σαγκάη και στην Κοπεγχάγη. Τρωάδες (Ευριπίδη), Λοκαντιέρα (Γκολντόνι), Αι δύο ορφαναί (Εννερύ), Άγριο Μέλι (Φραίην), Ελένη (Ευριπίδη), Μαντάμ Μελβίλ (Νέλσον) Μερικοί το προτιμούν καυτό - Μιούζικαλ (Στόουν και Στάιν), Δύο τρελοί παραγωγοί -Μιούζικαλ (Μελ Μπροούκς), Η αστική τάξη αστειεύεται (Έηκμπορν), Sunset Limited (Μακάρθυ) κ.ά.
Έχει διατελέσει Αντιπρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.