Έναρξη: Παρασκευή 11 Μαρτίου, στις 21.00
Για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων
Το Μικρό Θέατρο Αγρινίου έρχεται τον Μάρτιο στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών με την παράσταση « Από πρώτο χέρι – Μια παράσταση για τα καπνά». Η παράσταση που παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο Αγρίνιο και την Αθήνα, φιλοξενείται στο Μικρό Θέατρο για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, σε σκηνοθεσία Γεωργίας Μαυραγάνη.
«Από πρώτο χέρι – Μια παράσταση για τα καπνά»
Από 11 έως 20 Μαρτίου στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών
Λίγα λόγια για το έργο
Τρεις ηθοποιοί, με υλικά τις πραγματικές μνήμες και αφηγήσεις των ανθρώπων που εργάστηκαν ως καπνεργάτες ή ως αγρότες-καλλιεργητές στα καπνά του Αγρινίου, συνθέτουν μια παράσταση–ύμνο στον καθημερινό μόχθο των ανθρώπων και στην πατρογονική γη.
H Γεωργία Μαυραγάνη επενδύει σε μνήμες και εμπειρίες από γιαγιάδες, προγιαγιάδες, παππούδες και παιδιά που μεγάλωσαν και ωρίμασαν μέσα στη μυρωδιά και την κόλλα του καπνού. Χώμα, γη, δάκρυα, γέλια, καπναποθήκες, όνειρα, χωράφια, έρωτες, κόπος, τσακωμοί και μια ανεξήγητη επιθυμία επιστροφής σε εκείνη την εποχή.
Σημείωμα Σκηνοθέτη
Ήταν δύσκολο το προηγούμενο καλοκαίρι.
Τι λέω τώρα, ε;
Και για ποιον δεν ήτανε!
Εκεί, λοιπόν, μες στην καρδιά της καταχνιάς, μες στην καρδιά του θέρους –που λέει και ο ποιητής– μου ήρθε αναπάντεχα μια περίεργη –έτσι μου φάνηκε τότε– πρόταση από την Κατερίνα Καραδήμα και το Mικρό Θέατρο: Να κάνουμε –λέει– μία παράσταση για τα καπνά. Ω, ρε μάνα μου, σκέφτηκα, εκεί να δεις δύσκολα καλοκαίρια!
Και είπα αυθόρμητα ναι. Και έπειτα θυμήθηκα. Όπως θυμήθηκαν και όλοι εκείνοι που απλόχερα μας τα εξομολογήθηκαν όλα τα του καπνού. Από πρώτο χέρι. Κι ας λένε πως η εμπειρία δεν μεταβιβάζεται. Εμείς καταλάβαμε. Καταλάβαμε τι είναι αυτό που τους δένει τόσο δυνατά... Τι είναι αυτό που τους κάνει να αντέχουν ακόμα τον κόπο: Ο αγώνας για ζωή. Αγώνας… όχι αστεία...
Γεωργία Μαυραγάνη
Σημείωμα Καλλιτεχνικής Διευθύντριας
«Παιδιά, θα πιείτε μια πορτοκαλαδίτσα»; Δεν έχουμε παράπονο. Όλοι μας περιποιήθηκαν. Και πορτοκαλαδίτσα και γλυκό και καφεδάκι και γέλια και δάκρυα… όλα μαζί. Μας άνοιξαν τα σπίτια τους και τις καρδιές τους, μας έδειξαν και φωτογραφίες και μίλησαν μετά από πολύ καιρό για τα καπνά. Για τα καλά και τα άσχημα αλλά και γι’ αυτά που δε λέγονται εύκολα. Άνθρωποι του μόχθου και της γης που μας χάρισαν τις ιστορίες τους και τις εικόνες τους, μήπως και τις ξαναδούν ή τις ξαναμυρίσουν μέσα από την παράσταση. Αυτή την παράσταση που μυρίζει Αγρίνιο, από τους συντελεστές της που είναι όλοι δεμένοι με Αγρινιώτικες ρίζες, έως τους ανθρώπους που μας μίλησαν.
«Εγώ θέατρο δεν πάω καμάρι’μ αλλά σ’ αυτό θα ’ρθω»! Έτσι μου είπε ένας παππούς... Θα έρθει, θα πάρει το εισιτήριο του και θα κάτσει στη θέση του περιμένοντας να κλείσουν τα φώτα και να ανάψουν τα άλλα, εκείνα που του θυμίζουν αυτό που πόνεσε. Και ας μην έχει πατήσει στο θέατρο ποτέ. Μεγάλο κέρδος… για όλους μας!
Κι ενώ οι καιροί είναι δύσκολοι και τα πράγματα αγριεύουν, ψάχνω να βρω ποιο είναι αυτό το θέατρο που θα μας πάει σε μια βαθιά, δικιά μας «ώρα». Εκείνη η ώρα, η ώρα της παράστασης μοιάζει να είναι σα μια αναπνοή στην οποία συντονίζονται οι μνήμες και οι αισθήσεις όλων των θεατών. Δεν είναι και λίγο πράγμα! Μέχρι να εκπνεύσεις πέρασαν όλες οι αναμνήσεις μπροστά από τα μάτια σου. Ακριβώς όπως και στη ζωή.
Η ευθύνη και η χαρά είναι μεγάλη. Αυτοί μας περιποιήθηκαν… ώρα να το κάνουμε κι εμείς τώρα. Καλώς ήρθατε στο Μικρό Θέατρο…
Κατερίνα Καραδήμα
Υ.Γ Γεωργία ευχαριστώ πολύ…
Έγραψαν στον τύπο για την παράσταση:
Όσον αφορά στη ροή, μοιάζει περισσότερο με ένα συνδυασμό περφόρμανς και ζωντανού ντοκιμαντέρ αφού δε στηρίζεται σε κάποια μυθοπλασία και αποτελείται από διαφορετικές θεματικές ενότητες και μικρότερα σκετσάκια, ο τρόπος της αναπαράστασης όμως σε κερδίζει. Η αφήγηση του οδοιπορικού στα χωράφια του Αγρινίου ξεκινάει μέσα από προσωπικές μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν εκείνες τις εποχές, ώστε αφού θέσει τη μνήμη ως βάση να συνεχίσει με μια εξιστόρηση των γεγονότων που συνδέονται με τις καπνοκαλλιέργειες από τον 19ο αιώνα μέχρι και σήμερα. Και λόγω του ότι έχει προηγηθεί, κάτι που στα χρόνια του σχολείου θα έμοιαζε με στυγνή παπαγαλία εδώ αποκτά έντονο συναισθηματικό βάρος.Η παράσταση «Από πρώτο χέρι» παρουσιάζει μια Ελλάδα που οι άνθρωποι της Αθήνας έχουν αφήσει πίσω τους και που όμως λειτουργεί ως αντανάκλαση των εαυτών τους. Σέβεται τις επιρροές της ώστε να τις αναδείξει σε συναισθηματικό επίπεδο ενώ παράλληλα κάνει και ένα σαφέστατο κοινωνικό σχόλιο. Όσοι μεγαλύτεροι έχουν προλάβει τη ζωή στην ύπαιθρο θα χορτάσουν αναμνήσεις και οι νεότεροι θα μάθουν ιστορία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Γιάννης Μόσχος – [email protected]
Μια θεατρική παράσταση - ντοκουμέντο, σπάνια και πολύτιμη, με ψυχή, τσαγανό και συγκινητική αλήθεια, που μυρίζει χώμα και καπνό, βασισμένη σε πραγματικές ζωές και μαρτυρίες ανθρώπων που έσκυψαν πάνω από τη γη, πολλές νύχτες από τα καλοκαίρια τους, μεγαλώνοντας και γερνώντας παρέα με την πρωινή υγρασία και τον λιγοστό ύπνο, που ποτέ δεν περίσσευε. Η παράσταση αγαπήθηκε, συζητήθηκε, συγκίνησε και πήρε απανωτές παρατάσεις. Ο αγώνας για ζωή. Αγώνας αληθινός, όχι αστεία". Η παράσταση πέρα από τις σπαρταριστές μαρτυρίες ανθρώπων που ο καθένας τους αποτελεί μια ξεχωριστή ιστορία γεμάτης ζωής, καταγράφει μέσα από ιστορικά ντοκουμέντα την ιστορία του εργατικού κινήματος του οποίου οι καπνεργάτες αποτέλεσαν την αιχμή. Διατρέχει όλη την σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου έως το χρονικό των επιδοτήσεων που αποτέλεσαν και την ταφόπλακα των καλλιεργειών.
Μάνια Ζούση – εφημερίδα Η Αυγή
Σκληρή δουλειά όλων των μελών της οικογένειας -ακόμη και των μικρών παιδιών - από την άνοιξη έως το Φθινόπωρο, όνειρα «χτισμένα» τα...αξημέρωτα (όταν ξεκινούσε και η συγκομιδή του καπνού) και χέρια ποτισμένα με υγρασία και μελίγκρα, «στοιχειώνουν» τις μνήμες όσων γνώρισαν από κοντά τι σημαίνει η καλλιέργεια καπνού και τι κόπος απαιτούνταν μέχρι τα φύλλα του να φτάσουν αποξηραμένα στις αποθήκες του Παπαστράτου και από εκεί στις ταμπακιέρες των καπνιστών. Αναμφίβολα η παράσταση «μίλησε» στις καρδιές των ντόπιων και πυροδότησε σειρά συζητήσεων στο Αγρίνιο.
Βασιλική Κόκκαλη – εφημερίδα Πρώτο Θέμα
Μια περφόρμανς με τον τίτλο «Από πρώτο χέρι», αφού βασίζεται σε επιτόπιες έρευνες, ηχογραφημένες συνεντεύξεις, μνήμες, δημοσιεύματα, μέσα από τα οποία η Αγρινιώτισσα σκηνοθέτις, η άξια Γεωργία Μαυραγάνη, έστησε ένα άρτιο σκηνικό γεγονός. Με κάτι από την ατμόσφαιρα της «Ιστορίας του Αλή Ρέτζο» του Μάρκαρη και κάτι από την ορμή και το χιούμορ μικρής πολιτικής επιθεώρησης. Οι τρεις ηθοποιοί της λιτής, πολυλειτουργικής παράστασης, Κατερίνα Καραδήμα, Μαντώ Κεραμιδά και Δανάη Σπηλιώτη, γεμάτες ζωντάνια, χιούμορ και στοχασμό, γέμισαν τον χώρο με δράση, μνήμες, γεύσεις, συνειρμούς και συγκίνηση.
Άννυ Κολτσιδοπούλου – εφημερίδα Η Καθημερινή
Το δημιούργημα της Μαυραγάνη, που υπηρετείται από επαγγελματίες ηθοποιούς, είναι αρκετά θεατροποιημένο· εντοπίζεται η διάθεση θεατρικής μεγέθυνσης και όχι «ρεαλιστικής αληθοφάνειας», όπως το έντονο παίξιμο σε σημεία, χρησιμοποιούνται θεατρικά στοιχεία (ρόλοι, κοστούμια, μουσική), ακόμη και οι πρωτότυπες συνεντεύξεις δεν ακούγονται όλες ηχογραφημένες, κάποιες τις «δανείζονται» οι ηθοποιοί. Η Μαυραγάνη δεν κάνει εκπτώσεις στη θεατρικότητα και τη σκηνική ευφράδεια, αλλά ούτε και στον ιδεολογικό στόχο του είδους που υπηρετεί η παράσταση, και δημιουργεί ένα σκηνικό αποτέλεσμα που -ταυτόχρονα- πληροφορεί, προβληματίζει και ψυχαγωγεί· μία παράσταση που είναι μαζί θεατρική απόλαυση, ύμνος στο μόχθο των καθημερινών ανθρώπων, χρονικό των εργατικών αγώνων και διεκδικήσεων και αποτύπωση της κοινωνικής-οικονομικής-πολιτικής πορείας της χώρας για διάστημα τουλάχιστον έξι δεκαετιών.
Τώνια Καράογλου – elculture
Όσο η παράσταση προχωρούσε στο «Bios»,τόσο η συγκίνηση με καταλάμβανε -για να με πνίξει στο τέλος. Όσο η παράσταση προχωρούσε, τόσο σκεφτόμουνα τι αίσθηση, τι συγκίνηση θα πρέπει να προκάλεσε στους Αγρινιώτες όταν πρωτοπαίχτηκε πέρσι στο Αγρίνιο -ντόπια, δικιά τους παραγωγή. Ήταν παράσταση του «Μικρού Θεάτρου Αγρινίου» που δημιούργησε το 2009 η επίσης Αγρινιώτισσα ηθοποιός Κατερίνα Καραδήμα. Και ήταν -είναι- μια παράσταση βγαλμένη απ’ τα σπλάχνα του Αγρινίου, απ’ το αίμα του. Μια παράσταση απολύτως λιτή, «φτωχή» αλλά με φλέβες πλούσιες. Πολύ πλούσιες.
Γιώργος Σαρηγιάννης – Το τέταρτο κουδούνι
Ήταν σίγουρα η πιο ευχάριστη έκπληξη της έναρξης της νέας θεατρικής περιόδου. Η παράσταση «Από πρώτο χέρι» ενός μικρού περιφερειακού θεάτρου, του Μικρού Θεάτρου Αγρινίου, που έφτασε ως εμάς, εδώ στην πρωτεύουσα, και πραγματικά μας δίδαξε. Μας δίδαξε τι μπορούν να κάνουν, ακόμα και στην ελληνική περιφέρεια, καλλιτέχνες, όταν δεν είναι αποκομμένοι, αλλά συνομιλούν με την κοινωνία και τον περίγυρό τους. Όταν μπαίνουν στις διαδικασίες να κατανοήσουν τον κόσμο γύρω τους, να τον αναπαραστήσουν και εν τέλει να τον εκφράσουν. Όποιος γνωρίζει στοιχειωδώς για τα «καπνά» ξέρει πως αυτή η δουλειά έχει πολύ σκύψιμο και πως το πιο δύσκολο απ’ όλα είναι «το πρώτο χέρι». Αυτό όμως, «Το πρώτο χέρι» του Μικρού Θεάτρου Αγρινίου δεν μας έδειξε μόνο τον κόπο και τους ανθρώπους του καπνού, αλλά τον κόπο και τους ανθρώπους της εργασίας γενικώς. Και την Αντίσταση, την Οργή, ακόμα και την Αποχαύνωσή μας.
Βαγγέλης Σαρακινός – Artplay.gr
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Γεωργία Μαυραγάνη
Βοηθός σκηνοθέτη – σκηνικά, κοστούμια: Λίλη Κυριλή
Καλλιτεχνικός συνεργάτης: Αντώνης Μίκροβας
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Φωτογράφιση: Βαγγέλης Πατσιαλός
Βίντεο παράστασης: myagrinio
Παραγωγή: Μικρό Θέατρο Αγρινίου
Παίζουν: Κατερίνα Καραδήμα, Μαντώ Κεραμυδά, Δανάη Σπηλιώτη
ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Τετάρτη: 18.00
Πέμπτη-Παρασκευή: 21.00
Σάββατο: 18.00 &21.00
Κυριακή: 19.00
Τιμή εισιτηρίων
Κανονικό εισιτήριο: 10 €
Εκπτωτικό εισιτήριο: 8 € (φοιτητικό, άνω των 65, άνεργοι, πολύτεκνοι)
Προπώληση εισιτηρίων στα ταμεία του Βασιλικού Θεάτρου, της Μονής Λαζαριστών και στο 2315 200 200.
Ώρες λειτουργίας ταμείων:
Βασιλικό Θέατρο: Τρίτη–Κυριακή 8:30-21:30
Μονή Λαζαριστών: Τετάρτη–Κυριακή 16:30-21:30
Τηλ. κρατήσεων: 2315 200200
ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ
Με το ΙΧ αυτοκίνητο Από το κέντρο, μέσω της οδού Λαγκαδά-Ακριτών-Δ. Σολωμού-Κολοκοτρώνη. Από το λιμάνι, μέσω της λεωφόρου Δενδροποτάμου-Ακριτών-Δ. Σολωμού-Κολοκοτρώνη.
Με το αστικό λεωφορείο Λεωφορεία 18, 27, 38 και 56: Στάση «Παύλου Μελά» (οδός Λαγκαδά). Λεωφορείο 34: Στάση «Μονή Λαζαριστών» (οδός Ακριτών).
Διατίθεται το πάρκινγκ της Μονής Λαζαριστών έναντι 2 ευρώ για όλη τη διάρκεια της παράστασης.
Υπάρχει πρόσβαση για άτομα με ειδικές ανάγκες, καθώς και οι αντίστοιχες εξυπηρετήσεις.
|